طبس، جایی که خیال پرواز می نماید - وبلاگ حرفه گرگان

به گزارش وبلاگ حرفه گرگان، طبس، سرزمین افسانه ها و قصه هاست. قصه هایی که مردم برای بارندگی می خوانند و افسانه هایی و اسطوره هایی که درباره دره ها تعریف می نمایند، این شهر را به سرزمین خیال انگیزی تبدیل نموده است. وقتی به این منطقه سفر می کنیم باید خودمان را به تماشا جاهای غیرقابل باور عادت بدهیم. اینجا، جایی ست که می توانیم درباره همه چیز تخیل کنیم و داستانی انسانی برای هر جاذبه طبیعی اش بسازیم. با ما همراه باشید تا سری به جاهای تماشای طبس بزنیم.

طبس کجاست؟

تا سال 91 باید می گفتیم طبس شهری در یزد است، اما از آن سال به بعد طبس زیر مجموعه استان خراسان جنوبی شد و به سرزمین مادری اش پیوست. جاهای تماشای طبس کجاست؟

جاده خور به طبس

پرواز فکر و خیال از دو ساعت قبل از اینکه به طبس برسیم آغاز می شود. زمانی که وارد شهر خور می شویم باید از جهتی بگذریم که مشابه آن را در خواب و خیال هم ندیده ایم. همه اطراف مان طوری به رنگ سفید درآمده که انگار برف روی زمین نشسته؛ اما گرمی هوا یادآوری می نماید که مدت ها از آخرین برفی که اینجا باریده می گذرد. چیزی که به چشم مان می آید زمین پر از نمک است.

گاهی نور روی زمین اطراف مان می افتد و سرابی می سازد که انگار موسی (ع) جاده را برایمان شکافته تا از بین دریا عبور کنیم. جاده های کویری، زیبایی وهم آلودی دارند. به خصوص در بیشتر مواقع باید جهت را به تنهایی رانندگی کنیم و شاهد تل ماسه های اطراف و بافت های عجیب کویری باشیم.

روستاهای طبس

روستای نایبند شبیه ماسوله ای در دل کویر است. یعنی خانه های آن روی یک تپه قرار گرفته که حیاط یکی، پشت بام دیگری ست.

درختان نخلی که اطراف آن رشد نموده جلوه شگفت انگیزی به روستا داده. کمی دورتر نخلستان هایی قرار دارند که اینجا را شبیه به بهشت هفت طبقه نموده است. اطراف نایبند سه قلعه سیصد ساله هم هست که دسترسی به آن فقط از طریق یک پل کوچک و باریک ممکن می شود.

طبس روستاهای دیگری هم دارد که معماری آن مسافرهای دیگری را به وجد می آورد. برای مثال روستای پیرحاجات در 100 کیلومتری شمال شهر خانه های گلی ای دارد که سقف بعضی از خانه هایش مدور و دارای گچ بری ست. شکل این روستاها ما را به یاد کارتون سندباد و علی بابا می اندازد.

این معماری بیابانی را در روستای کریت هم می توانیم ببینیم. روستایی که جمعیت زیادی دارد و امروز به یک سایت توریستی تبدیل شده. در این روستای تاریخی سد دیگری هم به همین نام ساخته شده که تا قرن بیستم به بلندترین سد جهان معروف بود. این سد 60 متری حتی در زلزله سال 1357 هم آسیبی ندید.

یکی دیگر از روستاهای عجیب این شهر هم ازمیغان، در 40 کیلومتری طبس است. روستایی که انتظار تماشا آن را در این حجم از بیابان نداریم. رودخانه دائمی از آن می گذرد روستا را به خطه سرسبزی تبدیل نموده که گونه های گیاهی متفاوتی در آن کشت می شود.

تماشای های طبس

دیگ رستم

اگر تا روستای نایبند رفتیم باید به تماشا دیگ آب جوش رستم هم برویم. چشمه آب معدنی دیگ رستم به خاطر صدای قل قلی که از حفره سنگ های آتش فشانی بیرون می آید به این نام صدا زده می شود. اگرچه خود چشمه حرارت زیادی دارد، اما این آبگرم به سمت یک استخر راهنمایی شده و مردم در آن شنا می نمایند.

دره کال جنی

از دریگر جاهای تماشای طبس، دره کال جنی است. با اینکه شرح زمین شناسی برای این دره های ناقص الخلقه وجود دارد، اما مردم محلی می گویند زندگی جن ها در این دره ها اینجا را به این شکل در آورده.

از طبس که به سمت عشق آباد حرکت کنیم، در سمت راست جاده دره را مشاهده می کنیم. کال به دره یا راهی گفته می شود که از طریق سیلاب ها و جریان آب درست می شود. این دره، شناخته شده ترین نقطه توریستی طبس است.

باغ گلشن

قبل از رفتن به طبس با خودمان فکر می کنیم وارد شهری بیابانی می شویم که لابد برای خوردن یک جرعه آب باید سر قنات برویم و از چاه آب بکشیم. به خاطر همین جاذبه های طبیعی شگفت آور و شوکه نماینده است که طبس به مقصد سفر بعضی تبدیل می شود.

هر مسافری که پا به طبس می گذارد حتما به تماشا باغ سرسبز گلشن هم می رود. باغی که وسط دو دشت لوت و کویر دارای درختان زیاد و چشمه های پرآب است.

به غیر از درختانی که وسط کویر در این باغ به وجود آمده دلایل دیگری هم می تواند ما را به سمت آن بکشاند. حیوان های در معرض انقراض مثل یوزپلنگ و گورخر ایرانی، گونه کمیابی از حیوانات در کشور ما هستند. رفتن به این منطقه، مجوز می خواهد و اگر بتوانیم آن را تهیه کنیم ممکن است به آخرین نسلی تبدیل شویم که با چشم های خود این یوزپلنگ را به چشم دیده است.

برترین کویرهای ایران برای سفر کدامند؟

طاق عباسی

اگر در نقشه گوگل abbasi dam را سرچ کنیم، آدرس این سد 25 متری را که مردم محلی به آن طاق عباسی می گویند پیدا خواهیم کرد. قدمت این طاق به دوره صفویه برمی شود.

مردم محلی درباره سنگ نگاره های اطراف سد داستان های زیادی دارند. می گویند این نگاره ها نشان دهنده فرشته هایی برای نگهبانی از آب بوده اند. یکی دیگر از عجایب این سد عرض آن است. عرض یک متری آن باعث شده تا هیچ سدی به نازکی آن نباشد.

آبگرم مرتضی علی

حالا که برای تماشا طاق عباسی تا روستای خرو آمده ایم باید با یکی از جذابیت های عجیب و نادر این روستا هم آشنا شویم. در روستای خرو رودخانه ای قرار گرفته است که وقتی وارد آن بشویم یک پایمان گرم و پای دیگر سرد می شود.

چند چشمه در این روستا وجود دارد که بعضی از آنها آب گرم و بعضی دیگر چشمه آب سرد هستند. همه آنها در یک رودخانه می ریزند و این باعث می شود که گاهی دو سمت رودخانه در یک زمان واحد گاهی با هم 10 درجه اختلاف دما داشته باشند.

ارگ طبس

ویرانه های یک ارگ تاریخی در طبس، یکی از جاذبه های داخل شهر است. این ارگ که به کهن دژ هم معروفیت دارد قرن هشتم قمری ساخته شده و هنوز هم در زیر خاک خود داستان های زیادی پنهان نموده. برای مثال روایت است که نادرشاه پس از سفر به هند هفت دیگ طلا در این ارگ حفر نموده. حتی می گویند راه مخفی زیر ارگ ساخته شده بوده که یک اسب با سوار از آن عبور می نموده.

کال نمک

از دور که به اینجا نگاه کنیم یک انبار پر از شانه تخم مرغ می بینیم. کال نمک یا رودخانه نمک در هشت کیلومتری روستای محمدآباد طبس است. جایی که در آن پرنده پر نمی زند و رودخانه ای نمکی در 20 کیلومتری طبس شکل گرفته.

در نزدیکی رفسنجان هم رودخانه مشابه دیگری به نام رودخانه نمک انار دیده می شود. جایی که برترین زمان برای تماشا آنها، پاییز و بعد از تابستان و بارش برف زمستان است.

چگونه به طبس برسیم؟

اگر از تهران حرکت کنیم بعد از 90 کیلومتر به گرمسار می رسیم. این جهتی است که تهرانی ها برای سفر به مشهد طی می نمایند، اما ما بعد از گرمسار باید به سمت جنوب حرکت کنیم. این جهت برای ما تقریبا 10 ساعت زمان می برد.