چرا کودک نوپای من عصبانی است و چگونه باید او را آرام کنم؟
به گزارش وبلاگ حرفه گرگان، اگر شما هم در خانه یک کودک نوپا دارید حتما متوجه شده اید که فاصله بین قهقه های خنده و فریادهای عصبانیت آن ها بسیار کم است. بچه ها در این سن توان بدنی بیشتری نسبت به زمان نوزادی دارند اما هنوز احساسات خود را نمی شناسند، دایره کلماتشان برای بیان احساسات کامل نشده و توانایی مدیریت آن ها و بعلاوه تسلط بر محیط اطراف را ندارند. به همین علت در انجام اغلب کارها ناامید می شوند و این موضوع بلافاصله به عصبانیت تبدیل می گردد. البته وقتی کمی عظیم تر می شوند به احساسات خود واقف شده و می توانند آن را بیان نمایند، در نتیجه دیگر خبری از آن کودک عصبانی نیست.
این مطلب از وبلاگ حرفه گرگان مگ قرار است راهکارهایی را به شما آموزش دهد که بتوانید عصبانیت کودک نوپای خود را کنترل نموده و از بروز خشم های عمیق و فریادهای گوش خراش جلوگیری کنید.
علائم عصبانیت در بچه ها نوپا
بچه ها نوپا علاقه دارند در برابر ناتوانی، ناامیدی و سرخوردگی خود عصبانی شوند. تحقیقاتی که در مرکز مطالعات دارویی بچه ها ییل اجرا شده نشان می دهد که بچه ها زیر 4 سال به طور میانه هفته ای 9 بار عصبانیت شدید همراه با فریاد کشیدن را تجربه می نمایند. البته اغلب بچه ها تا قبل از اینکه وارد مرحله مهد کودک شوند این حالات را پشت سر می گذارند. عصبانیت در بچه ها نشانه هایی دارد که در فهرست زیر به آن اشاره نموده ایم:
- گریه کردن
- جیغ زدن
- گاز گرفتن
- لگد زدن
- مشت زدن
- کشیدن یا تکان دادن وسایل
- ضربه زدن
- پرتاب کردن وسایل
هرچه سن کودک بیشتر گردد، مهارت های گفتاری و رفتاری او هم پیشرفت می نماید و در نتیجه کمتر عصبانی می گردد. یادگیری استراتژی های مناسب برای مدیریت احساسات بچه ها به وسیله والدین، می تواند گذراندن این مرحله حساس از زندگی را آسان تر کند.
آیا باید نگران کودک عصبانی خود باشیم؟
همانطور که گفتیم این موضوع طبیعی است و به مرور زمان برطرف می گردد. اما اگر کودک شما به طور مرتب در چندین روز حمله عصبی دارد، ممکن است در زمان عصبانیت به خود یا دیگران صدمه بزند و زمان عصبانیت هایش با وجود کوشش شما برای برقراری آرامش طولانی است، حتما باید با پزشک متخصص بچه ها مشورت کنید.
محرک های عصبی مشترک در بچه ها نوپا
وقتی کودک شما با چالشی روبه رو می گردد امکان برقراری ارتباط بین احتیاجها و خواسته هایش را ندارد و به همین علت به یک کودک عصبانی و طغیان گر تبدیل می گردد. اگر بخواهیم عمده دلایل عصبانیت در بچه ها را یک جا بنویسیم به فهرست زیر می رسیم:
- ناتوانی در برقراری ارتباط میان احتیاجها یا احساسات مختلف
- بازی با اسباب بازی پیچیده یا انجام کاری که درک آن سخت است.
- احساس گرسنگی یا خستگی
- تغییر در روال معمول و مورد انتظار روزانه
- مشکل در ارتباط با خواهر، برادر یا یک کودک دیگر
- عدم دسترسی به چیزی که می خواهند (عدم برآورده شدن احتیاج)
عوامل مختلفی هم وجود دارند که می توانند یک کودک نوپا را مستعد خشم و عصبانیت نمایند. شایع ترین عوامل محرک را می توانید در فهرست زیر ببینید:
- تجربه استرس در دوران کودکی
- تغییر مزاج
- عوامل ژنتیکی
- محیط زندگی
- اندازه پویایی خانواده
- روینمودهای فرزندپروری
چطور به کودک عصبانی یاری کنیم تا عصبانیت خود را مدیریت کند؟
بچه ها در سنین 1 تا 3 سالگی مهارت های مقابله ای و ارتباطی بیشتری را یاد می گیرند و این موضوع می تواند به کاهش تعداد دفعات عصبانیت و بعلاوه کاهش شدت آن یاری کند. آن ها در 4 سالگی می توانند درباره احساساتشان صحبت و با دیگران به راحتی ارتباط برقرار نمایند. شما می توانید در طول این 3 سال با انجام برخی از کارها، که در ادامه درباره شان صحبت می کنیم، به کودک یاری کنید تا عصبانیت خود را مدیریت کند.
روش هایی که اینجا به شما معرفی می کنیم برای همه بچه ها قابل استفاده نیستند و ممکن است فقط برخی از آن ها برای کودک شما موثر باشند. بعلاوه ممکن است روشی که در حال حاضر کارساز است یک ماه دیگر هیچ تاثیری روی کودک نداشته باشد. پس با در نظر گرفتن تمام این نکات آن ها را امتحان کنید تا بتوانید برترین روش را انتخاب کنید.
- اگر کودک شما عصبانی شده است باید اول مطمئن شوید چیزی به او آسیب نزده یا امکان صدمه زدن به دیگران را ندارد. بچه ها نوپا معمولا در زمان عصبانیت کنترل و تسلط کمی بر بدنشان دارند.
- کودک را به مکانی امن تر منتقل کنید تا از خشم او کاسته گردد. جایی مثل اتاق خواب خودشان یا محلی آرام و دور از شلوغی خیابان برترین مکانی است که می توانید انتخاب کنید.
- اگر سن کودک شما بیشتر از دو سال است او را به محل استراحت و خواب ببرید. گاهی حذف یک محرک بیرونی می تواند به آرامش کودک یاری کند.
- کودک را در آغوش بگیرید تا آرام گردد. با توجه به شدت عصبانیت باید نوع در آغوش گرفتن خود را تغییر دهید. اگر کودکتان خیلی عصبانی است روی زمین نشسته و او را کاملا در میان بازوهای خود قرار دهید. با این کار جلوی فرار کردن و آسیب تماشا کودک را می گیرید.
- کنار کودک بنشینید تا با او هم قد شوید، سپس در حین برقراری ارتباط چشمی با صدایی آرام و لحنی مهربان با او صحبت کنید.
- درباره موقعیت پیش آمده سعی کنید کودک را آرام کنید. هرچه سن کودک بیشتر باشد این کار بهتر نتیجه می دهد.
- با کودک شوخی کنید اما مراقب باشید که این شوخی به روحیه و موقعیت او آسیب نزند. سعی کنید صدا و چهره خنده داری را که کودکتان دوست دارد تقلید کنید تا شرایط او تغییر نموده و دست از عصبانیت بردارد.
- با احساسات کودکتان ارتباط برقرار کنید. به آن ها بگویید که می فهمید که ناراحت است یا از چیزی می ترسد و این اصلا بد نیست. اجازه دهید تا متوجه گردد که بروز این احساسات مسئله ای ندارد و طبیعی است.
نباید فراموش کنید که شما هرگز نباید یک کودک عصبانی را تنبیه کنید. تنبیه کودک باعث می گردد که او رفتار پرخاشگرانه خود را بیشتر از قبل ادامه داده و هر روز کار را برای شما سخت تر کند. عصبانی شدن یکی از راه هایی است که کودکتان می تواند به وسیله آن احساساتش را بیان کند. همین بیان احساسات و روبرو شدن با آن ها است که یاری می نماید احساسات رشد نموده و به بلوغ برسد.
پس به کودکتان اجازه دهید احساساتش را از هر راهی که برایش آسان است ابراز کند و در عوض به او در شناسایی آن ها یاری کنید. با بالا رفتن سن متوجه می شوید که دیگر خبری از کودک عصبانی نیست و می تواند احساساتش را دقیق و واضح به شما نشان دهد.
چطور به کودک یاری کنیم تا کمتر عصبانی گردد؟
خشم و عصبانیت بخشی از مراحل رشد کودک است و نمی توانیم به شکل 100% از پیش آمدن آن جلوگیری کنیم. اما روش هایی جود دارد که به شما یاری می نمایند احساس عصبانیت را در او کاهش دهید:
- تا جایی که امکان دارد یک برنامه روزانه معین داشته باشید.
- برای تغییراتی که ممکن است از روال عادی و روزانه زندگی کودک را تغییر دهد آماده باشید. تغییرات در لحظه آخر می تواند کودک را با چالش احساسی روبه رو نموده و در نتیجه عصبانی اش کند. به او یاری کنید تا به جای فریاد کشیدن یا گریه کردن، احساسات خود را با کلمات بیان کند.
- کودک عصبانی خود را با روش های برطرف کردن مشکل و موانع پیش آمده آشنا کنید. به او یاد دهید که چطور می تواند موقعیت را تغییر دهد.
- وقتی کودکتان رفتار یا عکس العمل خوبی نشان می دهد او را تشویق کنید.
- کودک را در محیط های ناراحت نماینده قرار ندهید.
- اسباب بازی های پیچیده ای که بازی با آن ها ممکن است گیج نماینده باشد در اختیار کودک قرار ندهید.
- احساسات خود را کنترل نموده و در حضور کودک عصبانی نشوید. بعلاوه وقتی کودکتان عصبانی است شما باید با صبر و خونسردی او را کنترل کنید. عصبانی شدن شما فقط موقعیت را بدتر می نماید.
- انتظار نداشته باشید که کودک شما همواره مسرور باشد. آن ها هم مانند همه مردم طیف وسیعی از احساسات را تجربه می نمایند. با کودک در خصوص احساسات خودتان صحبت کنید و به او یاری کنید تا احساسات مختلف را بشناسد.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید عصبانی شدن بچه ها نوپا، حتی اگر روزانه هم پیش بیاید، کاملا عادی است. اما اگر تعداد آن زیاد یا مدت زمان آن زیاد شده است، اگر کودکتان به صورت ناگهانی عصبانی می گردد یا عصبانیت او بیش از حد فیزیکی است، ضروری است موضوع را با پزشک متخصص بچه ها درمیان بگذارید.
ممکن است پزشک از شما بخواهد که دلایل عصبانیت کودکتان را ریشه یابی کنید تا متوجه علت اصلی خشم او بشوید. بعلاوه ممکن است ترفندها و تاکتیک های خاصی برای آرام کردن بچه ها را به شما آموزش دهد. ممکن است پزشک از شما بخواهد برای آنالیز و برطرف کردن عصبانیت کودک به یک روانشناس یا روانپزشک کودک مراجعه کنید.
این نکته را به یاد داشته باشید که دریافت یاری از متخصصین و مداخله زودهنگام می تواند به کودک شما یاری کند تا با گذشت زمان، عصبانیت خود را بهتر مدیریت کند. این موضوع می تواند در آینده کودک تاثیر مثبتی داشته و از بروز مشکل در مدرسه، خانه و محیط های دیگر جلوگیری کند.
سخن آخر
بچه ها نوپا، یعنی بچه ها 1 تا 4 سال، معمولا به دلایل زیادی عصبانی می شوند. علت این عصبانیت ناآشنایی با احساسات و ناتوانی در بیان آن ها است. شما به اسم والدین باید از روش های مختلف برای کاهش عصبانیت آن ها بهره ببرید و به مرور زمان به آن ها آموزش دهید که چطور باید درباره احساسات خود صحبت نمایند. یک برنامه روزانه می تواند به احساس آرامش در کودک یاری کند. بعلاوه می توانید هر روز زمانی را به صحبت درباره احساسات خود اختصاص دهید تا او بتواند انواع آن را شناخته و از هم تفکیک کند.
شما نمی توانید جلوی همه عصبانیت های او را بگیرید چون عصبانیت بخشی عادی از رشد کودک است. اما می توانید با اقدماتی ساده آن ها را مدیریت نموده. تعدادشان را کاهش دهید. اگر تعداد دفعات عصبانیت بیشتر از حد عادی است یا کودک عصبانی شما می تواند برای خود یا دیگران خطرآفرین باشد، ضروری است که در این مورد با پزشک متخصص بچه ها مشورت کنید.
این مطلب صرفا جنبه آموزش و اطلاع رسانی دارد. پیش از استفاده از توصیه های این مطلب حتما با پزشک متخصص مشورت کنید. برای اطلاعات بیشتر بیانیه برطرف مسؤولیت وبلاگ حرفه گرگان مگ را بخوانید.
منبع: healthline
منبع: دیجیکالا مگ